Literaire museums, we zijn fan! In museum Mudam zie je nu een prachtige tentoonstelling van Tacita Dean gebaseerd op De Goddelijke Comedie van Dante.
Van 9 juli 2022 tot 5 februari 2023 kun je in Musée d’art Moderne Grand-Duc Jean, oftewel het Moderne Kunst museum Mudam in Luxemburg stad een expositie bewonderen van Tacita Dean. De expositie is verspreid over twee vleugels. In de eerste kun je de originele kunstwerken zien die zijn gebruikt in de balletvoorstelling The Dante Project. Zoals de naam al suggereert is de voorstelling, alsmede het decor, geïnspireerd door Dante Alighieri’s Divine Comedy. Op youtube kun je clips bekijken van de balletvoorstelling, maar ook op zichzelf zijn de kunstwerken zeker de moeite waard om naar te kijken.
Voor ieder onderdeel heeft Dean andere media gebruikt voor haar kunststukken. Het meest indrukwekkend is het gigantische werk Inferno, een krijtillustratie die een bevroren berglandschap laat zien, maar dan gespiegeld: de bevroren bergtoppen wijzen naar beneden, zoals dat hoort in het onderaardse domein van de duivel. Het is een prachtig stuk waar je uren naar kunt kijken.
“Taking inspiration from the cold environment described by Dante, Dean conceived a versatile netherworld where the souls dance beneath a low ceiling. Above them, a small mirrored ellipse righted the inverted mountains revealing a glimmer of the normal world, unattainable to the damned.” (vanuit het Tacita Dean Mudam Museum pamflet).
Voor de serie Purgatory is gebruik gemaakt van een combinatie van fotografie en potlood waardoor een andere wereld wordt gecreëerd, waarin negatieven omgezet worden in positieven en vice versa. Het laatste onderdeel, Paradise is het meest abstracte werk, een representatie van het goddelijke en de aartsengelen door middel van fotografie. Door de gebruikte lenzen en de manier waarop de foto’s bewerkt zijn, doet het geheel denken aan aureolen en alziende ogen.
Ook in de tweede helft van de expositie is een hoop te zien. Centraal staat Deans recente film One Hundred Years of Painting (2021), waarin twee schilders, beide bevriend met Dean, het hebben over het leven, de dood, immigratie, moederschap en een brede greep aan andere onderwerpen.
Vlakbij vind je ook twee lithografie series, LA Exuberance (2016) en LA Magic Hour (2021). In deze werken heeft Dean wolken uit de lucht van Los Angeles geplukt en vastgelegd met krijtverf. In samenwerking met Gemini G.E.L. zijn deze werken vervolgens omgetoverd tot lithografische drukken.
Wolken komen vaak terug in het oeuvre van Tacita Dean. Een eerder werk, Why Cloud, uit hetzelfde jaar als de LA Exuberance serie, stond centraal in Ali Smith’s roman Spring uit 2019. Smith presenteert Deans fascinatie met het vangen van wolken als iets dat op en top menselijk is. Wolken, per definitie veranderlijk en ongrijpbaar, worden vergeleken met liefde en hoop, het leven en zelfs dingen die we concreet achten, zoals de geschiedenis.
Hoewel Why Cloud zelf geen deel is van deze expositie, nodigen haar broeder- en zusterwolken, die verzameld zijn in Mudam, je net zo goed uit om zelf betekenis te zoeken in deze prachtig vormgegeven werken van Tacita Dean.